Wtym roku mija 10 lat od śmierci abp. Józefa Życińskiego. Ta rocznica zainspirowała do przypomnienia hierarchy poprzez książki jego autorstwa, jakie zostały wydane przez lubelskie wydawnictwo.

– Czujemy się w sposób szczególny związani z abp. Józefem, ponieważ był nie tylko pasterzem naszej diecezji, ale i autorem licznych publikacji. Były to prace zarówno ściśle naukowe, wynikające z faktu bycia profesorem filozofii, ale też publikacje ewangelizacyjne, które odnosiły się do nauczania Kościoła i przybliżania sfery ducha współczesnemu człowiekowi – mówi ks. Marek Szymański, dyrektor Wydawnictwa „Gaudium”.

Abp Życiński wydawał książki w wielu wydawnictwach. „Gaudium” jest jednym z nich. – Ma to dla nas szczególne znaczenie, bo właśnie działalność i myśl abp. Józefa pozwoliły Wydawnictwu Archidiecezji Lubelskiej przyjąć nazwę „Gaudium” – przypomina ks. Marek.

O ważnych sprawach

Pierwsze książki arcybiskupa, jakie zaczęły się ukazywać w Lublinie, były niewielkie, jeśli chodzi o formę, ale bardzo znaczące. Poruszały tematykę rozważań filozoficznych. Jedną z nich jest pozycja, którą wydał wraz z ks. prof. Michałem Hellerem w 1998 roku, zatytułowana „Nieuniknione pytania”. To krótkie rozważania, które dotyczą spraw wiary, łącznie z etyką seksualną. Inne pozycje, które się ukazały, to w dużej mierze rozważania natury ewangelicznej. – Być może to pokłosie jego prywatnej modlitwy i własnego stylu przygotowywania się do tego, by przepowiadać Ewangelię jako biskup – mówi dyrektor wydawnictwa.

Myśli abp. Życińskiego są do dziś bardzo aktualne. Wystarczy sięgnąć do jednej z książek, która ukazała się w 2000 roku, „Pożegnanie z Nazaretem”. – Mogę się tu podzielić osobistą refleksją. To pierwsza książka, którą dostałem od księdza arcybiskupa i już kilka razy w życiu do niej wracałem. Zostałem wysłany przez niego na studia za granicę i podczas pierwszego spotkania z nim jako student otrzymałem tę pozycję z bardzo osobistą dedykacją. Myślę, że rzadko się zdarza, że autor – hierarcha Kościoła – przelewając refleksje na papier, pisze to przez pryzmat swoich prywatnych doświadczeń. Znajdujemy tu bardzo osobiste wyznania, łącznie z takim, gdy przypomina fakt, jak został mianowany biskupem i zastanawiał się, jak to będzie. W tej książce wskazuje też swoich mistrzów duchowych i przyjaciół, takich jak ks. Jan Zieja czy ks. Jan Twardowski. Poprzez tę publikację odkrywa czytelnikowi nie tylko prawdy ewangeliczne, ale i tajemnice swojego serca. Myślę, że do dziś ten właśnie fakt prywatnego świadectwa pozwala nam zapalać innych do życia wiarą. Abp Józef to właśnie robił, nawet gdy mówił o sprawach bardzo naukowych – podkreśla ks. Marek.