Chodziło o to, by nie byli samotni w Wigilię przejdź do galerii

Pierwszy raz pomysł  zorganizowania Wigilii dla samotnych pojawił się w 2008 roku. Idea była prosta - nie chodziło o biednych, jak powszechnie sądzono, ale po prostu o ludzi samotnych, którzy z różnych przyczyn nie mają blisko siebie rodziny, ani nikogo z kim mogliby dzielić radość świąt.

- Tu nie chodzi o stan posiadania, bo samotnym mogą  być zarówno osoby bardzo zamożne, jak i te ledwie wiążące koniec z końcem. Różnie toczy się życie. Komuś umiera współmałżonek i zostaje sam. Być może ma w pobliżu dzieci, ale swoje życie osobiste wiedzie w samotności, bo nikt nie zastąpi mu tego jedynego ukochanego człowieka. Przyczyn samotności może być wiele, a takie spotkanie jest okazją do wyjścia z niej, spotkania drugiego człowieka w podobnej sytuacji, może nawiązania jakiejś relacji, zrobienia czegoś dla siebie - mówi Anna Wójtowicz psycholog zaangażowana w Wigilię dla samotnych na Poczekajce.

Główny ciężar organizacji tego spotkania wzięło na siebie Stowarzyszenie przyjaciół parafii Poczekajka, ale do nich dołączył cały sztab ludzi z różnych wspólnot i instytucji.

- Wiele osób angażuje się w przygotowanie tej uroczystej kolacji. Ludzie przynoszą ciasta, sałatki, barszczyk czy kapustę. Pomagają nam też panie MOPS-u, które dobrze wiedzą o ludziach samotnych w naszej parafii. Dzięki zaangażowaniu wszystkich możliwe jest stworzenie nie tylko pięknie zastawionego stołu, ale przede wszystkim wyjątkowej atmosfery. Wiele z tych osób tylko podczas tej kolacji w roku doświadcza, że ktoś dla  nich coś przygotował, obsłużył ich podając do stołu i za nich posprzątał. To pozwala im nie czuć się osamotnionymi w tym wyjątkowym czasie - mówi Joanna Kontnik ze Stowarzyszenia przyjaciół parafii Poczekajka.

Tak było i w tym roku, 22 grudnia wieczorem refektarz klasztoru ojców kapucynów zamienił się w salę z wigilijną wieczerzą i atmosferą pełną radości.