Jak wierni widzą parafię i czego oczekują?

W tym roku tematem DWA jest parafia jako środowisko wsparcia społecznego. Wykład rozpoczynający spotkanie przygotowała dr Małgorzata Szyszka z Instytutu Socjologii KUL. Jest ona współautorką badań dotyczących opinii parafian na temat zaangażowania parafii w różne formy pomocy i działalność na rzecz wiernych.

Wyniki badań pokazały, że parafie udzielają różnego rodzaju wsparcia, które można podzielić na kilka głównych kategorii. Wśród nich jest wsparcie finansowo-materialne, emocjonalno-informacyjne i wsparcie integrujące społeczność parafialną.

- Oczywiście w różnych parafiach akcenty są różnie rozłożone, ale wszędzie badani wskazywali na to, że w razie jakiejś potrzeby mogą liczyć na parafie. To właśnie tutaj prowadzone są różnego rodzaje zbiórki do puszek wspierające ludzi w potrzebie. Są to zbiórki na rzecz Caritas, która opiekuje się zarówno dziećmi i młodzieżą, jak i osobami starszymi, chorymi, dotkniętymi jakimś kataklizmem, czy innym wydarzeniem losowym, jak również zbiórki na rzecz misji, misjonarzy, czy konkretnych osób ze wspólnoty parafialnej potrzebującej pomocy - wskazuje dr Szyszka.

Badani zwrócili też uwagę na wsparcie emocjonalno-informacyjne, jakie można uzyskać w parafii. To tutaj wiele osób przychodzi po radę, czy szuka pomocy. Tu mogą liczyć na rozmowę podtrzymującą na duchu, czy informacje, gdzie szukać wsparcia w tej konkretnej sytuacji z jaką się zmagają.

- Największą grupą korzystającą z takiej oferty parafii są dzieci i młodzież, którzy znajdują tu wspierające środowisko rówieśnicze, różne wspólnoty, czy świetlice oferujące szeroką ofertę różnych możliwości - podkreśla dr Szyszka.

Niemniej ważne są wszelkie akcje integrujące ludzi. 90 proc. badanych czuło się związanych ze swoją parafią poprzez uczestnictwo w liturgii i korzystanie z sakramentów, ale także poprzez udział w różnych festynach, parafiadach, spotkaniach, wydarzeniach kulturalnych, czy warsztatach organizowanych przez parafię.

Grupa, wśród której prowadzone były badania, wskazywała także na swoje oczekiwania wobec parafii. Wśród postulatów był większy dostęp do informacji o wydarzeniach parafialnych i możliwości zaangażowania się w konkretne działania. Dużo w tej dziedzinie poprawiło się podczas pandemii, kiedy duchowni szukając różnych możliwości otoczenia wiernych opieką, przekonali się do używania mediów społecznościowych, czy aktualizowania stron parafialnych. Wciąż jednak jest spory odsetek parafii, które nie mają swojej strony lub nie jest ona aktualizowana na bieżąco.

Badani prosili też o większe zaangażowanie księży, szczególnie proboszczów w codzienne życie wspólnoty. Mówili o potrzebie lidera, jakim kapłan powinien być.

- Chodzi o to, by ktoś wskazał kierunek, podjął decyzję, że robimy takie, a nie inne rzeczy, a tym samym był zwornikiem działań podejmowanych przez różne osoby. Ludzie chcą coś robić, włączyć się w jakieś inicjatywy, ale często nie wiedzą, jak się do tego zabrać. Tu więc duże możliwości mają kapłani, by tych ludzi uruchomić - mówi pani Małgorzata.

Swoimi doświadczeniami obecności w parafii podzielili się także przedstawiciele wspólnot Sylwia Kowalczyk - Wspólnota „Wiara i Światło”
i Krzysztof Więcek - Hospicjum św. Anny w Lubartowie.

Druga część spotkania poświęcona była działalności lubelskiej Caritas i pomocy wysyłanej do Caritas w Charkowie w Ukrainie, której dyrektorem jest pochodzący z Lublina ks. Wojciech Stasiewicz.

Duszpasterskie Wykłady Akademickie (DWA) po raz pierwszy odbyły się w 1935 roku, a zainicjował je ówczesny rektor KUL ks. Antoni Szymański. Zostały wznowione po wojnie w 1947 roku przez bp. Stefana Wyszyńskiego i stanowiły przestrzeń żywej dyskusji nad aktualnymi problemami, które nurtowały społeczeństwo i Kościół w Polsce.

Ideą otwartych wykładów było nie tylko podnoszenie kwalifikacji duszpasterzy poprzez zapoznanie ich z najnowszą myślą teologiczną epoki. Z czasem, zwłaszcza w okresie powojennym, stawały się one jedną z nielicznych przestrzeni, która gwarantowała swobodę wypowiedzi i dyskusji na temat istotnych wyzwań duszpasterskich. Wykłady gromadziły duszpasterzy z całej Polski, przyczyniając się do integracji tego środowiska. Można powiedzieć, że były to spotkania naukowej refleksji z żywym i bezpośrednim doświadczeniem duszpasterskim. Od kilku lat każda diecezja organizuje spotkania dla kapłanów we własnym zakresie. Lubelskie Duszpasterskie Wykłady Akademickie gromadzą więc kapłanów posługujących we wszystkich parafiach naszej archidiecezji.