Ksiądz Mieczysław Puzewicz pisze regularnie od 2003 r. blog zatytułowany „Itinerarium”. Jest to od strony gatunkowej nawiązanie do starogreckich poetyckich opisów podróży. Właśnie odbyła się prezentacja pierwszego tomu „Itinerarium”, który zawiera wybór tekstów z lat 2003-2015.

Krótkie wpisy, publikowane dotychczas na www.itinerarium.pl, a teraz zebrane w formie książki - to duchowe porady, oparte o mądrość Ewangelii i przyrody. Autor nazwał tę część „Podręcznikiem od Przyrody”, bo jak podkreśla zapisał to, czego nauczyła go i nadal uczy przyroda, a większość zamieszczonych tekstów powstała dzięki kontaktom z sójkami, zimorodkami, łosiami i wilkami, a także w chwilach, gdy stąpał po łąkach, lasach czy polach. Cały zysk ze sprzedaży ks. Puzewicz postanowił przekazać na utrzymanie Domów Nadziei w Lublinie, w których przebywają osoby wychodzące z kryzysu bezdomności. Promocja tomu odbyła się podczas trwającego Tygodnia Laudato si’.

Pierwszymi czytelnikami – recenzentami byli przedstawiciele Radia Lublin i „Gościa Lubelskiego”. Maria Brzezińska, z którą przez wiele lat ks. Puzewicz współpracował w Radiu Lublin, podkreślała, że zapiski nie mają charakteru typowego „duszpasterskiego poszturchiwania”, ale wzywają do dostrzegania rzeczy pięknych i ważnych, do poszukiwania Boga. Drugi z recenzentów zauważył, że „Podręcznik od Przyrody” zawiera również wskazania, których nie powstydziłby się nawet specjalista od marketingu: „Spokojnie przyjmuj krytyczne uwagi, napomnienia i oceny. Mądra taktyka życiowa polega na obróceniu ich na dobro, którym jest dzieło pod tytułem życie”.

Podczas spotkania autorskiego ks. Puzewicz podkreślał, że jego związek z przyrodą trwa od wczesnych lat. Odkrywał jej piękno i ważność, gdy m.in. z babcią pasł krowy w rodzinnej wsi. Opowiadał także, że zdziwiło go, gdy odkrył, że przeciętny człowiek nie potrafi odróżnić śpiewu ptaków.

„Itinerarium. Podręcznik od Przyrody” można czytać na wiele sposobów, według klucza, który znajdzie czytelnik. To swoista droga, ewolucja – porad, subtelnych, ale opartych na pewności doświadczenia ewangelicznego, wreszcie jest to zapis kontaktów ze światem stworzonym, w rytmie pór roku. Czytać należy „Itinerarium” w wolności, krytycznie, ufając swoim intuicjom i starając się odkryć tropy duchowe i intelektualne autora. Jak pisze ks. Puzewicz: „Życie w wolności jest sztuką, której trzeba się uczyć”.