Już w XVI wieku król Zygmunt August zdawał sobie sprawę, że pojedyncze państwo nie jest w stanie samo oprzeć się zagrożeniom zewnętrznym. Był to jeden z powodów, dla których zabiegał o realne połączenie Polski i Litwy. – Oczywiście, z litewskiego punktu widzenia było wiele obaw. Dziś, z perspektywy ponad czterech wieków, patrzymy na to wydarzenie z różnych pozycji. Kultura i język polski stały się dominujące na Litwie, co dla rodowitych Litwinów nie było zjawiskiem pozytywnym, ale mamy też świadomość, że bez połączenia naszych państw Litwa szybko doświadczyłaby agresji ze strony Rosji, która nie wiadomo jak by się zakończyła. Wspólnie stworzyliśmy państwo, przed którym inni odczuwali respekt, co pozwoliło spokojnie spać mieszkańcom obu narodów – mówił w Lublinie ambasador Republiki Litewskiej w RP Eduardas Borisovs.