Adwent i Chanuka na KUL. Jesteśmy razem, blisko Boga

Organizatorzy spotkania – Centrum Heschela KUL – pragnęli, aby w trudnym czasie niepokojów, wojen i konfliktów bycie razem stało się wyrazem nadziei i wiary w zwycięstwo światła nad ciemnością, co wydarzyło się w chrześcijańskiej Tajemnicy Wcielenia w Bożym Narodzeniu oraz cudzie związanym z wyzwoleniem Świątyni Jerozolimskiej wspominanym podczas żydowskiej Chanuki.

Świętowanie rozpoczęło się od pieśni „Shema Israel” w wykonaniu kantorów neokatechumenalnych. Następnie wygłoszone zostały dwa komentarze – żydowski i katolicki. Przesłanie chanukowe mówiące o symbolice światła w Chanuce wygłosił Icchak Rapoport, rabin Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie.

– W świetle jest coś unikalnego. Zazwyczaj, gdy dzieli się coś, to pozostaje tego mniej niż było. Mam owoc, dzielę go, zostaje tylko część. Ale jeśli biorę płonącą świeczkę i tą świeczką zapalam inną świeczkę, ta pierwsza świeczka nic nie traci, a ilość światła się zwiększa. I dlatego świeczka i światło stają się symbolem duchowości i miłości, bo jeśli człowiek dzieli się z innym miłością i duchowością, sam nic nie traci, a wręcz odwrotnie – zyskuje.

W symbolicznym spotkaniu przed Collegium Norwidianum uczestniczyli członkowie wspólnoty akademickiej, przedstawiciele środowiska żydowskiego, przechodnie. Kolejno zapalane na świeczniku chanukowym i wieńcu adwentowym świece zgodnie z ideą uroczystości rozświetlały ciemność grudniowego wieczoru.

– Cieszę się, że to światło płonie przede wszystkim w sercach ludzkich – powiedział bp Mieczysław Cisło, który zapalał świece na wieńcu adwentowym wraz z ks. prof. dr hab. Mirosławem S. Wróblem, pełnomocnikiem rektora KUL ds. relacji katolicko-żydowskich i badań naukowych w Ziemi Świętej. Biskup Cisło podkreślił również, że nie możemy być obojętni na akty antysemityzmu, które są aktami nienawiści wymagającymi otwartego potępienia.