Rada Młodych Archidiecezji Lubelskiej przedstawiła swoje stanowisko w sprawie ochrony życia ludzkiego. Publikujemy tekst przygotowany przez młodych.
Stanowisko Rady Młodych Archidiecezji Lubelskiej w sprawie ochrony życia ludzkiego.
My, członkowie Rady Młodych Archidiecezji Lubelskiej, jako przedstawiciele wspólnot młodzieżowych działających na terenie Archidiecezji w duchu odpowiedzialności za kształt życia społecznego w naszej Ojczyźnie, chcemy jednoznacznie opowiedzieć się po stronie prawa do życia i wartości każdej istoty ludzkiej, od chwili poczęcia do naturalnej śmierci.
Dostrzegamy toczącą się debatę publiczną dotyczącą możliwości decydowania o ludzkim życiu na wczesnym etapie jego rozwoju. W tym kontekście chcemy wyrazić nasze stanowisko w sprawie ochrony ludzkiego życia. Jesteśmy przekonani, że jest ono w pełni racjonalne i do przyjęcia przez każdego człowieka, który w swoim postępowaniu kieruje się dobrze uformowanym sumieniem. Dla nas samych dodatkowym argumentem przemawiającym za ochroną życia jest płynące z wiary przekonanie, że jest ono darem od Boga Stwórcy. Tak cennego daru nie wolno nikomu odbierać.
1. Jako ludzie młodzi mamy świadomość, że akt poczęcia, zgodnie z wiedzą naukową, rozpoczyna istnienie nowego bytu, odrębnej istoty, która jest osobą ludzką. Ma ona niezbywalną wartość i godność. Niezależnie od stadium rozwoju oraz stanu zdrowia przysługuje jej prawo do życia. Dostrzegamy zatem moralne zło aborcji jako działania wymierzonego wprost przeciwko życiu człowieka w prenatalnej fazie rozwoju.
W kontekście proponowanej liberalizacji prawa aborcyjnego zauważamy poważne niebezpieczeństwo dyskryminacji dzieci przed narodzeniem z uwagi na podejrzewane u nich zaburzenia i choroby. Takie eugeniczne podejście stanowi odrzucenie bezwarunkowego i niezbywalnego prawa do życia istoty ludzkiej, stawiając na pierwszym planie subiektywnie ocenianą „jakość życia”, a nie świętość życia samego w sobie. Tym bardziej nie zgadzamy się z uznaniem aborcji za „prawo człowieka”, ponieważ odrzuca ona człowieczeństwo i osobowy, a zatem ludzki, status dziecka nienarodzonego, mając na celu odebranie mu życia.
Z niepokojem dostrzegamy także tendencję do przeciwstawiania interesów kobiety-matki interesom poczętego dziecka, oraz do wyłączania z procesu decyzji mężczyzny-ojca dziecka, co związane jest z fałszywym rozumieniem „wolności wyboru” i „decydowania o sobie” kobiet. Konfrontowanie interesów matki i dziecka, szczególnie w sytuacji zagrożenia zdrowia (także psychicznego) kobiety, zaburza naturalny proces kształtowania się osobowej więzi między matką i jej nienarodzonym dzieckiem. Kobieta-matka będąca w kryzysie, nie potrzebuje aborcji, lecz społecznego i instytucjonalnego wsparcia. W sytuacji, kiedy rodzice dowiadują się o poważnej, nieuleczalnej chorobie dziecka, takiego wsparcia mogą udzielić hospicja perinatalne. Warto również podkreślić, że, w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia, stan obecnej wiedzy medycznej pozwala w wielu przypadkach zatroszczyć się zarówno o dziecko, jak i o matkę. Jeśli uratowanie obu osób nie jest możliwe, zgodnie ze stanowiskiem Kościoła Katolickiego, dopuszczalne są działania medyczne podejmowane w celu ratowania matki, również wtedy, gdy w sposób niezamierzony w wyniku tych działań dojdzie do śmierci dziecka. Nie jest to jednak nigdy działanie celowe wymierzone przeciwko dziecku.
2. Ponadto uznajemy, że każdemu człowiekowi przysługuje prawo do poczęcia w akcie małżeńskim kobiety i mężczyzny. Będąc osobami wierzącymi, uczestnictwo w prokreacji postrzegamy jako miejsce szczególnej współpracy z Bogiem – Dawcą wszelkiego życia. Niewątpliwie pragnienie potomstwa jest pragnieniem szlachetnym, a jego brak jest źródłem cierpienia dla wielu małżonków. Jednakże te fakty nie mogą stanowić usprawiedliwienia dla niegodziwych form poczęcia, jakimi są tzw. techniki rozrodu wspomaganego, w tym “in vitro”. Jego stosowanie wiąże się z koniecznością decydowania o tym, kto ma prawo żyć i rozwijać się, a komu to prawo zostanie odebrane. Jednocześnie z pełną świadomością podkreślamy, że każdy człowiek, niezależnie od okoliczności poczęcia, ma wielką wartość i niezbywalną godność w Bożych oczach.
3. W kontekście świętości daru przekazywania życia i ludzkiej seksualności dostrzegamy także niegodziwość antykoncepcji, jako metody wyłączającej ze współżycia cel prokreacyjny. Daje to przyzwolenie na podejmowanie przypadkowych, pozamałżeńskich stosunków seksualnych i stoi w sprzeczności z cnotą wstrzemięźliwości i czystości, „nie sprzyja (…) przygotowaniu do kierowania (…) seksualnością w sposób dojrzały i bezpieczny, ale raczej uczy rezygnacji z panowania nad sobą, nad własnym ciałem i popędem seksualnym” (1). Jest to tym bardziej niegodziwe, że środki antykoncepcyjne (tzw. pigułki „dzień po”) mają być dostępne już dla osób nieletnich, które ukończyły 15 rok życia. Preparaty te w tak młodym wieku są szczególnie szkodliwe, ze względu na trwający rozwój i kształtującą się równowagę hormonalną kobiety. „Stosowanie tabletek „po” przyczynia się do traktowania ciąży jako problemu, z którym trzeba walczyć wszelkimi środkami, włącznie z aborcją. W konsekwencji zmniejsza się szacunek dla życia człowieka i zwiększa się akceptowalność procedur medycznych związanych z jego niszczeniem. Z punktu widzenia etycznego stosowanie takich środków jest niemoralne, gdyż zawiera w sobie akceptację zniszczenia życia konkretnej osoby” (1). Należy przypomnieć, że niektóre środki traktowane jako antykoncepcyjne (w tym tzw. pigułka „dzień po”) w rzeczywistości mają także działanie wczesnoporonne i abortywne, prowadzące do śmierci żyjącej istoty ludzkiej w bardzo wczesnej fazie rozwoju.
Kościół od wieków stoi na straży świętości życia, nie poprzestając jedynie na głoszeniu tej prawdy, ale będąc prawdziwym obrońcą życia i instytucją, która w realny sposób niesie pomoc rodzinom, a szczególnie matkom i dzieciom, przed i po narodzeniu. Głosząc zatem Ewangelię życia, podkreślamy wraz z Kościołem piękno ludzkiej seksualności przeżywanej w czystości jako bezinteresowny dar dla współmałżonka.
Raz jeszcze, jako ludzie młodzi, należący do wspólnot Archidiecezji Lubelskiej i aktywni w życiu Kościoła, potwierdzamy i zaświadczamy, że w pełni zgadzamy się z nauczaniem Kościoła Katolickiego dotyczącym ochrony życia i prokreacji. Mamy świadomość toczącej się walki cywilizacji życia z cywilizacją śmierci. Nie zgadzamy się z manipulowaniem opinią publiczną, wprowadzaniem w błąd młodych ludzi oraz promowaniem wśród nich demoralizacji i braku odpowiedzialności. W pełni świadomie inspirowani nauczaniem Chrystusa, wybieramy życie i chcemy świadczyć o Nim w naszych środowiskach. Pamiętając o słowach naszego Pana: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 40), chcemy być głosem tych, którzy sami nie mogą się bronić. Apelujemy do wszystkich ludzi dobrej woli oraz do sumień rodaków, przypominając, że pójście za Chrystusem wymaga radykalnego opowiedzenia się za tym, czego od dwóch tysięcy lat niezmiennie naucza Kościół. Ten, kto podważa nauczanie Kościoła, a tym bardziej jawnie mu się sprzeciwia, traci łączność z Ciałem Chrystusa przez utratę łaski uświęcającej. Dzisiaj wołamy wraz ze św. Janem Pawłem II: „Szanuj, broń, miłuj życie i służ życiu – każdemu życiu ludzkiemu!” (Evangelium vitae nr 5).
W imieniu Rady Młodych Archidiecezji Lubelskiej
Maria Jakubowska
Przewodnicząca