Mozartowskie Requiem na Dzień Wszystkich Świętych

W całej wielowiekowej historii muzyki trudno o dzieło, które nieodmiennie fascynując kolejne pokolenia melomanów i muzyków, wzbudza jednocześnie tyle sprzecznych emocji i kontrowersji. Model dzieła, jaki Mozart przyjął w swoim Requiem, nawiązuje wprost do osiemnastowiecznego modelu austriackiej mszy żałobnej, a bezpośrednim pierwowzorem wydaje się tu być Requiem c-moll Michała Haydna, skomponowane w roku 1771, dla uczczenia pamięci jedynej przedwcześnie zmarłej córki kompozytora.

Niewiele jest w dziejach muzyki dzieł tak uwielbianych, tak wzruszających i zarazem tak tajemniczych, jak Requiem d-moll Wolfganga Amadeusza Mozarta. Mozart pisał Requiem w pośpiechu, w przeczuciu własnej śmierci – zmarł, mając zaledwie 35 lat, 5 grudnia 1791 roku, zanim zdążył ukończyć dzieło. Dokończenia utworu podjął się uczeń Mozarta – Franz Xaver Süssmayr, i to właśnie on nadał mu zamknięty, ostateczny kształt. Muzyka tej „najpiękniejszej pieśni żałobnej” zachwyca głębią uczucia i dramatycznego wyrazu. I chociaż wielu z nas kojarzy muzycznie "Introitus", pełne dramaturgii "Confutatis", czy przepiękną "Lacrimosę", to Requiem Mozarta pozostaje jednym z tych utworów, które słuchamy – albo raczej przeżywamy – wielokrotnie, a zarazem zawsze jakby po raz pierwszy. Wśród wykonawców widzowie będą mogli usłyszeć i zobaczyć m.in. Orkiestrę Symfoniczną Opery Lubelskiej; Chór Opery Lubelskiej pod dyr. Grzegorza Pecki; Karinę Skrzeszewską [sopran]; Dorotę Szostak-Gąskę [alt]; Dariusza Macheja [bas].

Wydarzenie odbędzie się 31 października 2024 r. (czwartek) w archikatedrze lubelskiej o godz. 20.00. Udział w wydarzeniu jest bezpłatny.