Najstarsze cmentarze w Lublinie mają nieco ponad 200 lat. Wcześniej zmarłych grzebano wokół kościołów. Każdy chciał być pochowany jak najbliżej świątyni. Oczywiście nie było to możliwe, bo z natury rzeczy miejsce było ograniczone, a ziemia wokół kościołów często przekopywana z powodu kolejnych pochówków. Nie było więc tradycji odwiedzania swoich zmarłych, bo po kilku latach nikt nie miał pewności, gdzie dokładnie znajdują się szczątki kogoś bliskiego. Dodatkowym problemem były epidemie, które wielokrotnie brały początek z braku zachowania higieny i ciał rozkładających się wokół kościołów.