List papieża Franciszka do karmelitanek w Dysie

Ojciec Święty wyraził głęboką wdzięczność za cztery wieki modlitwy, duchowego wsparcia i świadectwa wiary, które karmelitanki niosą nie tylko mieszkańcom Lubelszczyzny, ale także wiernym na całym świecie.

„Całym sercem łączę się ze wspólnotą Karmelitanek Bosych w Dysie, która obchodzi rocznicę 400 lat od przybycia na Ziemię Lubelską. To wydarzenie zbiega się z początkiem Roku Jubileuszowego – Roku Nadziei, czasu szczególnej łaski dla Kościoła i świata. Wasza obecność w Archidiecezji Lubelskiej jest darem nieocenionym. Słowa proroka Eliasza, Waszego duchowego założyciela – »Zelo zelatus sum pro Domino Deo Exercituum!« (Żarliwością zapłonąłem o Pana, Boga Zastępów) [1 Krl 19,10] – doskonale ujmują Waszą misję, kiedy poprzez codzienną modlitwę, post i życie w ukryciu, wyrażacie swoją gorliwość w obronie czci Boga oraz troskę o nawrócenie Jego ludu" – napisał papież Franciszek.

1 listopada 1624 roku karmelitanki z Karmelu pod wezwaniem św. Marcina w Krakowie przybyły do Lublina, by tu powołać do istnienia pierwszą w mieście i na całej Lubelszczyźnie wspólnotę karmelitanek bosych. Zamieszkały w dworze Jakuba Sobieskiego, ojca późniejszego króla Jana III Sobieskiego, na Krakowskim Przedmieściu w Lublinie. Jedenaście lat później osiedliły się w klasztorze pw. Świętego Józefa przy ulicy Świętoduskiej w Lublinie. W 1649 roku został ufundowany drugi klasztor karmelitanek bosych pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.

W okresie zaborów, podobnie jak wiele innych zgromadzeń zakonnych, karmelitanki, doświadczyły skutków kasaty klasztoru, zarządzonej przez władze carskie. Klasztor na niemal sto lat zniknął z mapy Lublina.

Refundacji historycznego Karmelu Lubelskiego dokonały karmelitanki krakowskie w roku 1966. Karmel Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski mieścił się w prywatnym domu przy ul. Chmielewskiego w Lublinie. W roku 1980 siostry karmelitanki z ul. Chmielewskiego uzyskały zgodę na budowę klasztoru w podlubelskim Dysie. Uroczyście Karmel Lubelski w Dysie poświęcił 3 maja 1985 roku arcybiskup Bolesław Pylak.