Dokładnie ćwierć wieku temu, 11 czerwca 2000 roku, w archikatedrze lubelskiej czternaście serc odpowiedziało na Boże wezwanie. Z rąk śp. abp. Józefa Życińskiego święcenia kapłańskie przyjęło 11 diakonów. Dziś każdy z nich jest doświadczonym duszpasterzem, niosącym miłość Chrystusa tym, którzy jej najbardziej potrzebują - osobom samotnym, ubogim, chorym i zagubionym.
W rocznicę święceń kapłańskich, 11 czerwca 2025 roku, ci sami kapłani zgromadzili się ponownie w archikatedrze lubelskiej, aby razem z wiernymi, rodzinami, przyjaciółmi i współpracownikami dziękować Bogu za dar kapłaństwa. To właśnie w tym miejscu, w którym przed laty leżeli krzyżem wsłuchani w Litanię do Wszystkich Świętych, odnowili swoje przyrzeczenia i wyrazili wdzięczność za lata posługi.
Podczas uroczystej Mszy Świętej, której przewodniczył bp Józef Wróbel, padły słowa pełne uznania i refleksji:
– Dzisiaj kapłani, którzy obchodzą jubileusz 25-lecia święceń kapłańskich, przybyli do tej katedry, która jest matką wszystkich kościołów w naszej archidiecezji, aby nie tylko przypomnieć sobie, jak tutaj leżeli krzyżem wsłuchani w Litanię do Wszystkich Świętych. Dokładnie 25 lat temu wypowiedzieli jakże ważne i zmieniające ich życie słowo „chcę” (...). Prosimy, aby ta miłość, z którą przyszliście tutaj 25 lat temu, wciąż była w was żywa i pobudzała do doświadczania życia i niesienia światu Chrystusa.
Eucharystia jubileuszowa była czasem szczególnego dziękczynienia – zarówno wobec Boga, jak i Matki Bożej Płaczącej, której kapłani powierzali się przez wszystkie lata. W modlitwie wybrzmiała pamięć o tych, którzy odegrali ważną rolę w ich drodze formacyjnej: profesorach, wykładowcach, wychowawcach i biskupach. Wspomniano też zmarłych pasterzy, w tym śp. abp. Józefa Życińskiego, który udzielił im święceń, oraz śp. bp. Ryszarda Karpińskiego, ojca Stanisława Mojka, ojca Jerzego Porębę i ojca Józefa Szczypę.
Słowa dziękczynienia na zakończenie liturgii wypowiedział ks. Bogusław Suszyło, rektor kościoła pw. św. Piotra Apostoła w Lublinie: – Stajemy tutaj u stóp Matki Bożej Płaczącej z sercem pełnym wdzięczności za 25 lat naszej kapłańskiej drogi. Dziękujemy dziś Bogu za dar kapłaństwa, dar, który przyjęliśmy z drżeniem serca, ale w zgodzie z tym, że On sam poprowadzi nas. Dziękujemy Matce Najświętszej, Tej, która wiernie trwała pod krzyżem i uczy nas, jak być blisko Chrystusa, zwłaszcza w momentach trudnych. Niech Chrystus, Najwyższy Kapłan, będzie zawsze źródłem naszej siły, a Jego Matka Maryja niech prowadzi nas dalej.
Jubileusz 25-lecia święceń to nie tylko moment refleksji i wspomnień, ale przede wszystkim okazja do wyrażenia wdzięczności za łaskę powołania i wspólnoty. Przez te wszystkie lata kapłani tego rocznika nieśli Chrystusa nie tylko w parafiach archidiecezji lubelskiej, ale także poza jej granicami – w Stanach Zjednoczonych, Czechach, Austrii, Niemczech, Papui Nowej Gwinei, Australii i w Ukrainie.
Ich jubileusz to świadectwo wierności, pokory i wytrwałości. To także wezwanie, by nie ustawać w modlitwie za kapłanów – tych, którzy codziennie podejmują trud posługi, często w ciszy i skromności, pozostając blisko ludzkiego cierpienia i potrzeb.
(obraz) |