Wystawa w Muzeum Archidiecezji Lubelskiej, a dokładnie w sali Białej Wieży Trynitarskiej w Lublinie, została zorganizowana z konieczności - stała siedziba Muzeum KUL przechodzi właśnie gruntowny remont. Dzięki gościnności ks. Łukasza Trzcińskiego, dyrektora muzeum, udało się zorganizować prezentację w Wieży Trynitarskiej. Właśnie tam - w zabytkowym, klimatycznym wnętrzu - można oglądać dzieła sztuki z kolekcji gromadzonej przez dziesięciolecia.

- Wystawiamy dzieła, które pochodzą z kolekcji Muzeum KUL. To także pokaz dydaktyki - mówi dr Elżbieta Błotnicka-Mazur z Katedry Historii Sztuki KUL. Jak podkreśla, wystawa nie tylko prezentuje sztukę, lecz również sam proces jej eksponowania - edukację w praktyce.

Organizacja wystawy była częścią warsztatów muzealniczych, prowadzonych przez kustosz Annę Szlązak-Nowak. Studenci mieli pełną swobodę w wyborze dzieł, tworzeniu opisów, a także planowaniu aranżacji przestrzeni wystawienniczej. Cały proces trwał ponad pół roku i obejmował zarówno etap selekcji eksponatów, jak i pracę nad koncepcją tematyczną.

- Wystawa została zorganizowana, by przygotować studentów do tworzenia wystaw. Mogli sami wyselekcjonować prace, stworzyć podpisy, zaplanować całą ekspozycję. To praca w grupie, negocjacje, wybory i kompromisy. I to wszystko w realnym świecie sztuki - mówi A. Szlązak-Nowak.

Dla Wiktorii Pokryszki i Zofii Sobeckiej - studentek historii sztuki - była to pierwsza w życiu realizacja wystawy. Jak przyznają, największym wyzwaniem był wybór dzieł i ich odpowiednie zestawienie tematyczne. - Mamy bardzo dużo dobrych obrazów, a przestrzeń jest ograniczona - tłumaczy W. Pokryszka. - Dla mnie każdy element był wyzwaniem - dodaje Z. Sobecka. - Jak połączyć tak różnorodne dzieła, by tworzyły jedną spójną całość? - zastanawiała się.

Dyskusje trwały miesiącami. Studenci musieli nie tylko rozumieć znaczenie prezentowanych dzieł, ale też podejmować decyzje kuratorskie, dbać o logikę narracji i harmonijny układ przestrzenny. Każda decyzja - od zestawienia obrazów, przez rozmieszczenie mebli, po rozplanowanie oświetlenia - miała znaczenie.

Na wystawie można zobaczyć m.in. dzieła pochodzące z kolekcji Olgi i Tadeusza Litawińskich, znanych zakopiańskich kolekcjonerów. Prezentowane są także portrety autorstwa takich twórców, jak Tymon Niesiołowski i Kasper Pochwalski, czołowych malarzy XX wieku. Szczególne miejsce zajmują najnowsze nabytki związane z Karolem Jaroszyńskim, wielkim dobroczyńcą KUL. Wśród eksponatów znalazły się również meble, szkła artystyczne oraz prace inspirowane naturą - pejzaże, sceny rodzajowe i miejskie widoki.

- Studenci skupili się na motywach natury, kwiatów, pejzaży i portretów, dzięki czemu każda część wystawy ukazuje inny temat lub problem artystyczny - mówi A. Szlązak-Nowak.

Wystawa "Ogród malarstwa polskiego" to nie tylko spotkanie z malarstwem, ale też wyjątkowy przykład nauczania przez praktykę. Studenci - dzięki wsparciu ekspertów - nie tylko zdobyli wiedzę, ale także mieli okazję wziąć odpowiedzialność za wszystkie etapy realizacji projektu.

Muzeum KUL, powstałe w 2016 r. z połączenia dawnego Muzeum Uniwersyteckiego i jednostek naukowych, gromadzi imponujące, liczące ponad 1700 sztuk obiekty z zakresu sztuki, historii i archeologii. Zasoby uniwersyteckie zbudowano przede wszystkim dzięki darowiźnie ks. kan. Jana Władzińskiego z 1932 r., która obejmowała obrazy, rzeźby, rękodzieło, numizmaty, militaria, a nawet osobliwe okazy przyrodnicze. Ponadto muzeum wzbogaca swoje kolekcje o wartościowe przekazy, jak dzieła Haliny Korngold czy Alicji Zadziorko, oraz eksponaty z wykopalisk archeologicznych z Piotrawina i Lublina. Bogactwo tematyczne i historyczne tych zbiorów stanowi wyjątkową podstawę dla wystaw takich, jak "Ogród malarstwa polskiego", łącząc edukację, kulturę i ochronę dziedzictwa.

Wystawa jest czynna do 30 października w sali Białej Wieży Trynitarskiej (ul. Królewska 10, Lublin).