Jak wyjaśnia rektor kościoła ks. Bogusław Suszyło, wykonano już najważniejsze etapy.

- Udało nam się docieplić strop w części dachowej na rektoracie. Udało nam się także wykonać prace związane z rekuperacją i osuszaniem pomieszczeń w dolnych częściach kościoła i w kryptach. Udało nam się wykonać w większości prace osuszania i odwodnienia, a także docieplenia ścian w podpiwniczeniu na zewnątrz wokół kościoła - wyjaśnia ks. Suszyło.

Obecnie ekipy pracują nad montażem paneli fotowoltaicznych i przygotowują się do wymiany kotła gazowego. Równolegle prowadzona jest wymiana blisko 20 dużych okien wraz z konserwacją i obróbką otworów.

- Te okna, które są tutaj do wymiany, to 18 dużych okien metalowych, mających 240 centymetrów wysokości i ponad 140 centymetrów szerokości. Gdyby ktoś chciał nabyć takie okno jako cegiełkę na remont tej świątyni, byłoby nam bardzo miło - dodaje ks. Suszyło.

Pod koniec prac zaplanowano również wymianę drzwi wejściowych - zarówno głównych, jak i bocznych od strony podwórza. Całkowity koszt projektu, realizowanego dzięki wsparciu ministerialnemu z Funduszu Ochrony Środowiska, wynosi blisko 1,6 miliona złotych. Część tej kwoty pozyskano w formie pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska, którą wspólnota będzie spłacać przez pięć lat.

Choć zasadnicza część inwestycji zostanie ukończona jesienią, w planach są kolejne prace.

- Zostaje nam do remontu jeszcze XVIII-wieczna posadzka drewniana na chórze. Organy, które były remontowane 20 lat temu, też będą wymagały kolejnego czyszczenia i konserwacji. Nie była restaurowana Droga Krzyżowa, która jest z 1940 roku. Jest jeszcze wiele cennych przedmiotów, jak kielichy, pateny czy puszki, które wymagają renowacji. Chętnie byśmy wystawili te elementy na wystawę, by pokazać, jakie bogactwo nosi w sobie ten kościół - zaznacza rektor.

Kościół św. Piotra Apostoła, nazywany także „bernardynkiem”, jest jedną z pereł architektury Lublina. Wzniesiony w latach 1636-1658 dla sprowadzonych do miasta bernardynek, pierwotnie utrzymany był w stylu renesansu lubelskiego. Po pożarze w XVIII wieku został odbudowany i zyskał barokowe formy, które zachwycają do dziś. Wnętrze świątyni zdobi neobarokowa polichromia autorstwa Władysława Barwickiego z końca XIX wieku. Na przestrzeni wieków kościół był świadkiem ważnych wydarzeń, a w czasach współczesnych pełnił także rolę duchowego centrum opozycji w latach 80. Dziś, dzięki szeroko zakrojonemu remontowi, odzyskuje dawny blask i staje się przykładem tego, jak można łączyć troskę o historię z nowoczesnymi rozwiązaniami technicznymi.

Dodatkowe informacje dla chętnych darczyńców oraz kontakt z kościołem rektoralnym jest dostępny TUTAJ.