Zwiedzanie z duchami w Kozłówce

Muzeum Zamoyskich w Kozłówce zaprasza na wyjątkowe wieczorne wydarzenie „Zwiedzanie z duchami”, które odbędzie się 25 i 26 listopada o godz. 16.30 oraz 18.

Specjalne nocne oprowadzanie po historycznych wnętrzach pałacu stanie się okazją do poznania mrocznych opowieści oraz legend związanych z jego dawnymi mieszkańcami. Nastrojowa sceneria, ograniczone światło oraz sugestywne historie stworzą atmosferę tajemnicy i pozwolą spojrzeć na ekspozycję w zupełnie nowym kontekście. W role duchów wcielą się uczniowie Zespołu Szkół nr 2 w Lubartowie.

Zabudowę majątku Kozłówka rozpoczął Michał Bieliński, wojewoda chełmiński, starosta sztumski i kowalewski, podskarbi ziem pruskich, który w jego posiadanie wszedł w 1735 roku poprzez małżeństwo z Teklą Pepłowską. Prace przy budowie pałacu, zaprojektowanego prawdopodobnie przez Józefa Fontanę, związanego z rodziną Bielińskich, prowadzone były pod koniec lat 30. XVIII wieku. Przy dziedzińcu wzniesione zostały budynki stajni i wozowni, dwie parterowe kordegardy i oficyna południowa (kuchenna). Następny właściciel, syn Franciszek Bieliński, wobec postępującego upadku rodu, podjął decyzję o sprzedaży dóbr.

W 1799 roku Kozłówka stała się letnią posiadłością rodziny Zamoyskich - najpierw Aleksandra, XI ordynata na Zamościu, a po jego przedwczesnej śmierci Anny z Zamoyskich Sapieżyny. Kolejnym właścicielem był jej bratanek Jan Zamoyski. W 1870 roku ofiarował on dobra kozłowieckie, prawdopodobnie w prezencie ślubnym, swojemu starszemu synowi Konstantemu Zamoyskiemu, który wraz z żoną Anielą z Potockich osiadł tu na stałe. Ambicją jego było przekształcenie skromnego założenia Bielińskich w wielkopańską rezydencję oraz uzyskanie dla dóbr statusu ordynacji, co nastąpiło w 1903 roku na mocy carskiego ukazu. Gruntowna przebudowa pałacu miała miejsce w latach 1898-1904; skompletowano też wyposażenie w stylu II Cesarstwa. Całe założenie wzbogacone zostało o oficynę północną, kaplicę i teatralnię.

W 1923 roku majątek przeszedł w ręce Adama Zamoyskiego, któremu nie udało się utrzymać go w całości i obronić przed parcelacją. Ostatnim właścicielem został w 1940 roku jego syn Aleksander, major Wojska Polskiego. Pałac stał się w tym czasie miejscem schronienia osób wysiedlonych i uchodźców. Żona Jadwiga z Brzozowskich opuściła Kozłówkę w 1944 roku w obliczu zbliżającego się frontu. Wywiezione przez nią do Warszawy najcenniejsze dzieła zostały zniszczone w czasie powstania warszawskiego. Sam pałac z pozostawioną większą częścią wyposażenia przetrwał okres wojny bez poważniejszych strat.

4 listopada 1944 roku zostało tu utworzone muzeum (pierwsze w wyzwolonej spod okupacji niemieckiej Polsce), w 1954 roku przekształcone w Centralną Składnicę Muzealną Ministerstwa Kultury i Sztuki. W 1956 roku obiekt uznany został za zabytek, a niedługo później podjęto jego rewaloryzację według projektu profesora Gerarda Ciołka. W 1976 roku reaktywowano placówkę muzealną, która od 1992 roku funkcjonuje pod nazwą Muzeum Zamoyskich w Kozłówce.