Bo nasze chrześcijańskie myślenie nie może pozostać jednowymiarowe, skupione na aktualnych niepokojach czy chwilowych trudnościach. Nawet jeśli nie dostrzegamy wielkich i soczystych owoców nawrócenia – to nie wolno podejmować nerwowych i radykalnych decyzji, ale z cierpliwością ogrodnika wykonywać swoje obowiązki w poczuciu więzi z osobami potrzebującymi naszej uwagi, pomocy, wsparcia. W tym kontekście zapraszamy do lektury tekstu o lubelskich śladach ks. Blachnickiego, który 55 lat temu po raz pierwszy przyjechał do Lublina i z cierpliwością budował Ruch Światło–Życie.