Miał być największym obozem zagłady zbudowanym przez Niemców. Na szczęście tych planów nie udało się zrealizować, ale i tak pochłonął tysiące ofiar. Za pomordowanych i byłych więźniów modlić się będą mieszkańcy Lublina.
Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady w Lublinie, tzw. Majdanek, powstał na mocy decyzji Heinricha Himmlera. Podczas wizyty w Lublinie w lipcu 1941 r., powierzył on dowódcy SS i policji w dystrykcie lubelskim Odilowi Globocnikowi zadanie zbudowania obozu „dla 25–50 tysięcy więźniów, którzy byliby wykorzystywani w warsztatach oraz na budowach SS i policji”. Mieli oni stanowić darmową siłę roboczą dla realizacji planów rozbudowy III Rzeszy.
Pierwotne zamierzenia dotyczące wielkości obozu kilkakrotnie modyfikowano, każdorazowo zwiększając jego rozmiary i planowaną liczbę więźniów. Tak zwany generalny plan budowy Majdanka, zatwierdzony 23 marca 1942 r., zakładał urządzenie obozu dla 150 000 więźniów i jeńców. Tym samym KL Lublin miał się stać największym obozem w okupowanej Europie. Jednak trudności gospodarcze i niepowodzenia na froncie wschodnim nie pozwoliły na pełną realizację tych planów.
Majdanek funkcjonował od października 1941 r. do lipca 1944 r. Początkowo osadzano tu jedynie mężczyzn, w tym od stycznia 1943 r. polskich więźniów politycznych. Od października 1942 r. na jednym z pól zaczął funkcjonować obóz dla kobiet. Chociaż nigdy nie zrealizowano projektu utworzenia na Majdanku pola dziecięcego, w KL Lublin przebywały także dzieci żydowskie, białoruskie i polskie. Na terenie obozu od maja 1943 r. istniał również lazaret dla sowieckich inwalidów wojennych.
Więźniowie pochodzili prawie z 30 państw. Dominowali obywatele Polski, Związku Radzieckiego oraz Czechosłowacji. Poza Żydami i Polakami najliczniejszymi grupami narodowościowymi byli Rosjanie, Białorusini i Ukraińcy. Przedstawiciele innych narodowości (głównie Francuzi i Niemcy) stanowili niewielki odsetek ogółu więźniów.
Od pierwszych chwil pobytu w obozie więźniom nieodłącznie towarzyszyły głód, strach, katorżnicza praca i choroby. Za wszelkie rzeczywiste czy wyimaginowane przewinienia spadały na nich dotkliwe kary i szykany. Ich życie było nieustannie zagrożone. Umierali w następstwie tragicznych warunków bytowych, ginęli w egzekucjach, mordowano ich w komorach gazowych. Spośród prawdopodobnie 150 tysięcy więźniów, którzy przeszli przez Majdanek, według najnowszych ustaleń życie straciło blisko 80 tysięcy osób.
Parafia pw. św. Maksymiliana Kolbego w Lublinie oraz Szkoła Podstawowa nr 32 z Oddziałami Integracyjnymi im. „Pamięci Majdanka” w Lublinie zapraszają na Dzień modlitw za ofiary i byłych więźniów niemieckiego obozu koncentracyjnego na Majdanku, który będzie miał miejsce 16 września 2016 r. (niedziela).
Obchody rozpocznie Msza św. o godz. 10.00 w intencji pokoju z udziałem byłych więźniów Majdanka, w kościele parafialnym pw. św. Maksymiliana Kolbego przy ul. Droga Męczenników Majdanka 27. Eucharystii przewodniczył będzie ks. prof. dr hab. Edward Walewander. Po Mszy św. referat pt. „Majdanek – niemieckie zbrodnie wobec polskich dzieci” wygłosi dr Ewa Kurek.
10.00 – Msza św. – w kościele parafialnym – pod przewodnictwem i z kazaniem ks. prof. dr. hab. Edwarda Walewandera,
11.30 – Referat dr Ewy Kurek pt.: „Majdanek – niemieckie zbrodnie wobec polskich dzieci”, sala konferencyjna w Domu św. Jana Pawła II,
12.00 – Przejazd autokarem do Państwowego Muzeum na Majdanku i złożenie kwiatów pod Mauzoleum.
Polecamy także tekst "Ucieczki z Majdanka"