-
Nieskończona godność każdego człowieka. O. Kupczak OP o nowym dokumencie watykańskim O nowych sposobach naruszania godności człowieka, fetyszach współczesnej kultury i roli Kościoła w przywracaniu prawdziwie ludzkiej cywilizacji (na kanwie deklaracji Dykasterii Nauki Wiary Dignitas infinita) mówi o. prof. Jarosław Kupczak OP, kierownik Katedry Antropologii Teologicznej UPJPII w Krakowie.
-
„Dignitas infinita” – w połowie drogi Ogłoszona przez watykańską Dykasterię Nauki Wiary deklaracja o godności człowieka Dignitas infinita („Nieskończona godność”) to ważny dokument. I bardzo potrzebny zwłaszcza w kontekście współczesnych form ataku na godność ludzi.
-
Wawel jak Akropol. Wystawa o wielkiej wizji Stanisława Wyspiańskiego i jego niespełnionej miłości Miłość artysty do królewskiego wzgórza okazuje się zaraźliwa, czego doświadczyć może każdy odwiedzający wystawę „Wawel Wyspiańskiego”.
-
1 Ucieczka z obozu
-
2 Pytam - Pan Bóg odpowiada
-
3 Na ekranach jest już film kręcony w Lublinie
-
4 Więcej niż zwykły konkurs
-
5 Do zobaczenia!
-
6 Przy ołtarzu i na boisku
-
7 Kamienne świadectwa, czyli Boże stópki
-
8 Kazimierz Dolny oczami Jarosława Modzelewskiego
-
9 Pogrzeb ks. Jana Żukowskiego
-
10 Kapłańskie święto - Wielki Czwartek
-
11 Archidiecezja lubelska ma nowych kanoników
-
12 Katecheza to coś więcej niż lekcja
-
13 XIV Mistrzostwa Liturgicznej Służby Ołtarza Archidiecezji Lubelskiej
-
14 Skauci u Matki Bożej
-
15 Harcerska Droga Krzyżowa
Definicja słownikowa wyrazu "usprawiedliwić":
"oczyścić kogoś z zarzutów, wytłumaczyć przed kimś, wyjaśnić motywy działania"
Wystąpienie opętania oczyszcza człowieka z zarzutu czynienia zła, bo to nie człowiek działa, lecz zły duch. Fakt opętania również tłumaczy zachowanie, zły czyn, w normalnych warunkach niepojęty staje się wytłumaczalny.
Niebezpieczeństwo dostrzegania w każdym źle realnej działalności złego ducha polega na zrzuceniu odpowiedzialności człowieka za wyrządzane zło.
w dzisiejszych czasach, gdy ludzie nie wierzą w realne działanie Szatana jest lepiej, bo kto nie wierzy w diabła ten go nie szuka. I odwrotnie, ten, kto wierzy w diabła ten wszędzie będzie widział zło i zagrożenie, nawet w tak zwykłych, ludzkich rzeczach, jak problemy studentów z zapamiętaniem materiału.
Co do Ojca Pio, to absolutnie nie neguję jego cierpień ze strony szatana. Przykład Ojca Pio, czy Matki Teresy z Kalkuty pokazuje, że bezpośrednim działaniem szatana zagrożeni są ludzie bardzo głębokiej wiary. I takie osoby będą potrzebować egzorcysty, gdyż opętanie jest aktem niemocy diabła, który nie potrafiąc inaczej skłonić człowieka do zła niejako przejmuje kontrolę nad jego czynami. Natomiast wiązanie opętań z zainteresowaniami okultystycznymi, słuchaniem muzyki metalowej, czy czytaniem powieści o młodym czarodzieju są wyrazem właśnie wspomnianego "szukania diabła gdzie go nie ma". Szatan nie musi opętywać, czy dręczyć człowieka grzesznego, który sam do niego idzie.
Reklama
KOŚCIÓŁ
Czy ks. Piotr Glas jest egzorcystą? Wyjaśniamy zamieszanie i komunikat Episkopatu
KSIĄDZ PIOTR GLAS
YouTube
Udostępnij 208
Wojciech Teister | 13/12/2017
Kolejne komunikaty kurii płockiej i rzecznika Konferencji Episkopatu Polski wywołały trochę zamieszania wokół ks. Piotra Glasa. Rozłóżmy je na części pierwsze i ustalmy, jak jest.
W ostatnich dniach zrobiło się głośno wokół ks. Piotra Glasa – duchownego katolickiego, który na co dzień przebywa na Wyspach Brytyjskich, a w Polsce znany jest m.in. z dużej aktywności duszpasterskiej.
Publikacja diecezji płockiej
Zamieszanie, które pojawiło się w ostatnich dniach, dotyczy dwóch komunikatów w sprawie duchownego, wydanych przez instytucje kościelne. Pierwszy został opublikowany w 34 numerze okólnika diecezji płockiej. To pismo kierowane przede wszystkim do płockich księży. Jeden z komunikatów tam zamieszczonych ma taką treść:
Na prośbę ks. biskupa Artura G. Mizińskiego, Sekretarza Generalnego Konferencji Episkopatu Polski przekazujemy informację dotycząca ks. Piotra Glasa. Ten były członek Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej, a obecnie pracujący w diecezji Portsmouth w Wielkiej Brytanii, w ostatnim czasie prowadzący w Polsce wiele sesji rekolekcyjnych, dni skupień oraz warsztatów – nie posiada formalnej zgody na pełnienie posługi egzorcysty. Ponadto, podając się za egzorcystę, dopuszcza się on praktyk, których nie wolno stosować.
Płock, dnia 7 grudnia 2017 r.
Ks. Piotr Grzywaczewski
Kanclerz Kurii
Czytaj także:
Byłem egzorcyzmowany. I cała moja rodzina także
Komunikat rzecznika Episkopatu
Treść tego komunikatu została rozprzestrzeniona za sprawą mediów społecznościowych. Część udostępniających sugerowała, że jest to oficjalne stanowisko Konferencji Episkopatu Polski ws. działalności ks. Glasa. W związku z takim rozwojem wydarzeń rzecznik Konferencji Episkopatu Polski, ks. Paweł Rytel-Andrianin wydał następujące oświadczenie:
Informacja jakoby Episkopat Polski zajął stanowisko ws. ks. Piotra Glasa jest nieprawdziwa.
W związku z napływającymi pytaniami o ks. Piotra Glasa, na prośbę Rady Stałej KEP, bp Artur Miziński, Sekretarz Generalny KEP w dn. 1 grudnia 2017 r. przesłał księżom biskupom pismo ks. prał. Stefana Wylężka, który jest rektorem Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii.
Ks. prał. Stefan Wylężek przytacza w piśmie różne opinie nt. działalności ks. Piotra Glasa, zaznaczając, że obecna praca duszpasterska ks. Glasa w Diecezji Portsmouth w Wielkiej Brytanii nie podlega jego ocenie, ponieważ – pracując w parafii angielskiej – jest on księdzem należącym do tej diecezji. Trzeba podkreślić, iż bp Artur Miziński, Sekretarz Generalny KEP w swoim piśmie skierowanym do biskupów w żaden sposób nie zajmował stanowiska ws. działalności ks. Piotra Glasa.
Ks. dr Paweł Rytel-Andrianik
Rzecznik Konferencji Episkopatu Polski
Warszawa, 12 grudnia 2017 r.
Wobec tego część internautów odebrała oświadczenie ks. Rytel-Andrianika jako dementi tekstu opublikowanego przez kurię płocką. W gruncie rzeczy teksty te nie są ze sobą sprzeczne, ale oświadczenie rzecznika KEP ma charakter precyzujący.
Sytuacja ks. Piotra Glasa
Po pierwsze, kuria płocka nigdzie nie informowała, że komunikat jest oficjalnym stanowiskiem Konferencji Episkopatu Polski. Rzecznik episkopatu wyjaśnia natomiast w swoim oświadczeniu, że biskupi ordynariusze otrzymali od sekretarza generalnego KEP, bp. Artura Mizińskiego zestaw opinii na temat działalności ks. Glasa i jego statusu prawnego, które zostały zebrane przez rektora Polskiej Misji Katolickiej w Anglii ks. Stefana Wylężka.
Z zebranych i przesłanych ordynariuszom opinii wynika m.in., że ks. Piotr Glas nie podlega prawnie żadnemu z polskich biskupów, gdyż jest księdzem diecezji Portsmouth. Nie jest już egzorcystą. Nie jest to jednak formalna ocena ani stanowisko KEP na temat księdza Glasa, gdyż jako kapłan diecezji angielskiej podlega tamtejszemu biskupowi.
Informacja jakoby Episkopat Polski zajął stanowisko ws. ks. Piotra Glasa jest nieprawdziwa.
W związku z napływającymi pytaniami o ks. Piotra Glasa, na prośbę Rady Stałej KEP, bp Artur Miziński, Sekretarz Generalny KEP w dn. 1 grudnia 2017 r. przesłał księżom biskupom pismo ks. prał. Stefana Wylężka, który jest rektorem Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii. Ks. prał. Stefan Wylężek przytacza w piśmie różne opinie nt. działalności ks. Piotra Glasa, zaznaczając, że obecna praca duszpasterska ks. Glasa w Diecezji Portsmouth w Wielkiej Brytanii nie podlega jego ocenie, ponieważ - pracując w parafii angielskiej - jest on księdzem należącym do tej diecezji.
Trzeba podkreślić, iż bp Artur Miziński, Sekretarz Generalny KEP w swoim piśmie skierowanym do biskupów w żaden sposób nie zajmował stanowiska ws. działalności ks. Piotra Glasa.
Ks. dr Paweł Rytel-Andrianik
Rzecznik Konferencji Episkopatu Polski
Warszawa, 12 grudnia 2017 r.
Ks. Piotr Glas
Kapłan, który wielokrotnie stawał twarzą w twarz z demonem, nie ma wątpliwości, że w każdej minucie naszego życia toczy się walka o zbawienie. Czy staniemy po stronie Boga i Maryi, czy też damy się uwieść tylko pozornie atrakcyjnemu złu? W rozmowie z Tomaszem P. Terlikowskim ks. Piotr Glas zachęca, by wyzwolić się z własnych słabości oraz pozwolić się uzdrowić z grzechu i zniewoleń.
Ksiądz Piotr Glas to świadek Chrystusa, który opierając swoje życie na wierności tradycji Kościoła oraz ryzykując prześladowanie i marginalizację, otwarcie broni Ewangelii przed duchem świata. Dlatego polecam lekturę tej książki.
abp Jan Paweł Lenga,
emerytowany biskup Karagandy, Kazachstan
W czasach zamętu i antyewangelii, w świecie, w którym negowana jest prawda o działaniu Szatana i lekceważone jest wezwanie Maryi do modlitwy, pokuty i nawrócenia, ks. Glas nawołuje do walki duchowej i powrotu do prawdy o Dekalogu, prawdy o sobie,.
ks. Robert Tworkowski,
członek Rady Sekretariatu Fatimskiego
Ksiądz Piotr Glas szczerze i odważnie mówi o sprawach, o których wielu woli milczeć. Ta książka wstrząśnie sumieniami.
ks. Sławomir Kostrzewa,
duszpasterz akademicki
"Wobec tego część internautów odebrała oświadczenie ks. Rytel-Andrianika jako dementi tekstu opublikowanego przez kurię płocką. W gruncie rzeczy teksty te nie są ze sobą sprzeczne, ale oświadczenie rzecznika KEP ma charakter precyzujący."
A z polskiego na nasze:
-ksiądz Glas nie jest egzorcystą
-jego działalność jest szkodliwa, ale nie podlega ocenie polskich biskupów
-jego działalność i wypowiedzi nastawione są na rozgłos i sławę
-instrukcje dla egzorcystów zakazują kapłanom jakichkolwiek wypowiedzi medialnych, czy wydawania publikacji na temat posługi egzorcyzmowania
Mamy więc do czynienia z nastawionym na rozgłos księdzem-celebrytą, który chce nabić sobie popularność wizerunkiem "pogromcy demonów". O szkodliwości takiej postawy wypowiadało się wielu teologów, biskupów i papieże.
Natomiast mówienie, wręcz przechwalanie się, że egzorcyzmuje się studentów mających problemy z nauką jest zwyczajnie szkodliwe, a w dodatku zakazane przepisami kościelnymi.
W rozmowie z TOMASZEM P. TERLIKOWSKIM ks. Piotr Glas opowiada o swoim życiu, kryzysie duchowym, drodze do Boga oraz posłudze kaznodziei i egzorcysty. Przypomina, że Jezus nas kocha i chce naszego dobra, niestety często sami zamykamy przed Nim drzwi. Ta książka to nie tylko przewodnik po życiu duchowym, lecz przede wszystkim piękne świadectwo nawróconego kapłana, który całkowicie zawierzył swoje życie Jezusowi i Maryi.
Opowieść człowieka, który z urzędnika duchowego stał się Kapłanem.
Ksiądz Glas to wielki wojownik, świadek prawdy, komandos Maryi.
KS. SŁAWOMIR KOSTRZEWA, DUSZPASTERZ AKADEMICKI
Mocna lektura. Ksiądz Glas walczy w wojnie, w której – chcemy tego, czy nie – bierzemy udział wszyscy. I która nie polega jedynie na odprawianiu egzorcyzmów.
JAKUB JAŁOWICZOR, „GOŚĆ NIEDZIELNY”
Rozmowę z ks. Piotrem Glasem czyta się jednym tchem! Lepiej sprawdź, czy nie masz jakichś koniecznych obowiązków do wykonania na najbliższych kilka godzin, bo gwarantuje, ze nie oderwiesz się od niej!
KS. DOMINIK CHMIELEWSKI SDB, DUSZPASTERZ I REKOLEKCJONISTA
Oststnio zupełnie odpłynął, gdy zaczął wymyślać, że papież w 2013 publicznie egzorcyzmował człowieka na placu Św. Piotra. Obecny przy tym Ks. Lombardi dementował to wielokrotnie, mówiąc o zwykłym błogosławieństwie, ale Amorth zaczął dalej wymyślać, mówiąc nawet ile było w człowieku demonów, które Franciszek wygnał.
Zwykła chęć sensacji, nic więcej.
Ks. Gabriele Amorth: - Egzorcyzm to autoryzowana przez Kościół publiczna modlitwa kapłana mianowanego przez biskupa, której celem jest uwolnienie od Szatana i jego złośliwego wpływu oraz od zła przez niego wyrządzonego.
- Kto to jest diabeł?
- Diabeł to duch, anioł, który stał się demonem, chociaż zachował swą anielską naturę (dlatego jest niewidoczny). Wierzymy w rzeczy niewidzialne, takie jak raj czy piekło, na mocy Słowa Bożego. Jeżeli ktoś nie wierzy w Boże Objawienie, nie może uwierzyć w rzeczywistość niewidzialną.
- Czy katolik może nie wierzyć w istnienie Szatana?
- Nie. Opowiem Panu pewien epizod. Spotkałem kiedyś ks. Pellegrino Ernettiego, znanego egzorcystę działającego przez 40 lat w Wenecji, który opowiedział mi o spotkaniu z Janem Pawłem II. Powiedział wtedy Papieżowi: „Ojcze Święty, w Rzymie jest egzorcysta - miał na myśli mnie - który chciałby powiedzieć Jego Świątobliwości, że wielu biskupów nie wierzy w Szatana”. Na to Papież odpowiedział mu zdecydowanie: „Kto nie wierzy w diabła, nie wierzy w Ewangelię”. Jednym słowem katolik, który nie wierzy w istnienie Szatana, nie wierzy w prawdę ewangeliczną. Powiedziałbym więc, że jest fałszywym katolikiem.
- Nie możemy zapominać, że Jezus był pierwszym, który wypędzał diabły…
- To prawda, w Ewangelii znajdziemy na to dowody - Jezus czyni wiele egzorcyzmów, uwalniając wielu opętanych ludzi. Czytając Ewangelię według św. Marka, odkryjemy, że pierwszym cudem Jezusa było uwolnienie opętanego - miało to miejsce w synagodze w Kafarnaum (por. Mk 1, 21-28).
W pierwszych czterech wiekach egzorcyzmy wykonywali wszyscy chrześcijanie, następnie Kościół łaciński wprowadził egzorcystat (urząd egzorcysty), dając biskupom wyłączną władzę mianowania egzorcystów. Pomimo tych decyzji Kościoła słowa Jezusa: „w imię moje złe duchy będą wyrzucać” (Mk 16, 17), są wciąż ważne, dlatego wszyscy mogą się modlić o uzdrowienie i uwolnienie. Poza tym dziś na całym świecie działa ruch Odnowy w Duchu Świętym (katolicka Odnowa Charyzmatyczna); grupy tego ruchu przyzwyczajone są modlić się o uzdrowienie i uwolnienie - cel tych modlitw i egzorcyzmu jest ten sam. Jeżeli ktoś - nawet Pan - podejmuje modlitwę w tej intencji z naprawdę wielką wiarą, może być ona bardziej skuteczna niż egzorcyzm.
Do XII wieku w Kościele nie brakowało egzorcystów. W ostatnich trzech stuleciach natomiast stopniowo zaniechano egzorcyzmów. Doszło do tego, że dziś mamy biskupów i kapłanów, którzy nigdy nie zajmowali się egzorcyzmami, a czasami nawet w nie nie wierzą. Co gorsza, niektórzy teolodzy i bibliści nie wierzą w egzorcyzmy Jezusa, twierdząc, iż Ewangeliści starali się jedynie dostosować do mentalności ówczesnej epoki. W rezultacie mamy kler, który nie jest przygotowany w tej dziedzinie i nawet nigdy nie widział egzorcyzmu.
- Dym Szatana wdarł się do Kościoła wraz z apostołem Judaszem. Kościół jest święty, bo jest Kościołem Bożym, lecz składa się z ludzi, dlatego ma też ich wady. Msza św. odprawiana przez kapłana, który żyje w grzechu ciężkim, jest ważna - Jezus rzeczywiście pojawia się pod postacią wina i chleba; podobnie ma się sprawa ze spowiedzią. Lecz kiedyś taki ksiądz będzie musiał odpowiedzieć za swe postępowanie przed Bogiem. Dzisiaj, gdy media mówią bardzo dużo o grzesznych kapłanach, nie możemy zapominać o rzeszy świętych kapłanów, którzy służyli Bogu i ludziom przez te dwa tysiące lat. Ja też poznałem świętego - Jana Pawła II, jestem głęboko przekonany o jego świętości. Kiedyś miałem okazję koncelebrować z nim Mszę św. w jego prywatnej kaplicy. Udokumentowałem też jego trzy egzorcyzmy (nie wszyscy wiedzą, że Jan Paweł II egzorcyzmował).
- Chciałem prosić o radę dla nas, wiernych świeckich, i dla kapłanów: Jak możemy bronić się przed Szatanem?
- Diabeł może nas opętać w różny sposób: gdy chodzimy do magów, do wróżących z kart lub gdy uczestniczymy w seansach spirytystycznych. Dlatego przede wszystkim należy unikać zabobonów i okultyzmu. Aby bronić się przed Szatanem, należy modlić się o uwolnienie. Ktoś sam może uwolnić się od Złego za pomocą modlitwy i postu, chociaż - podkreślam - egzorcyzm jest w tym wielką pomocą. Gdzie nie ma egzorcystów, moża znaleźć grupy Odnowy Charyzmatycznej.
Jeżeli chodzi o duchowieństwo, chciałem zwrócić uwagę, że kiedyś w seminariach wśród materii teologicznej była również teologia duchowości, w ramach której zajmowano się Szatanem i egzorcyzmami. Jednym słowem, kapłani byli przygotowani w tej dziedzinie. Dziś tak nie jest. Dlatego aby mieć kapłanów, którzy wierzą w diabła i potrafią egzorcyzmować, należałoby zacząć od seminariów.
- Kilka lat temu ludzie na całym świecie oglądali film „Egzorcysta”. Co Ksiądz sądzi o nim?
- Nie chcę oceniać treści filmu, ale jego wielką zasługą jest, że przypomniał światowej opinii publicznej zapomniane dziś słowo „egzorcysta”.
- Przypomniał też o istnieniu diabła ludziom XXI wieku, którym wiara w złe duchy wydaje się czymś anachronicznym. Dziękując za rozmowę, chciałbym życzyć Księdzu dalszych sukcesów w walce z Szatanem, najbardziej nieczystym duchem, wrogiem wiary, nieprzyjacielem rodzaju ludzkiego, kusicielem ludzi, ojcem kłamstwa.
Przez ponad trzysta lat posługa egzorcystów w Kościele pozostawała w całkowitym zapomnieniu, dlatego też Ojciec Gabriele Amorth, przyjmując nominację na ten urząd, postawił przed sobą dwa cele. Pierwszym z nich była doraźna pomoc cierpiącym, którzy doświadczali działania złego ducha, a dotąd nie mieli się do kogo zwrócić, zaś drugim uświadomienie kapłanom znaczenia tej posługi. Dziś coraz więcej członków Kościoła – również świeckich – zdaje sobie sprawę z poważnych zagrożeń, jakie niesie ze sobą lekceważenie wpływu mocy zła na nasze życie. Wciąż jednak nasza niewiedza daje wielką przewagę Szatanowi w walce między dobrem a złem.
W wyjątkowym wywiadzie udzielonym siostrze Angeli Musolesi, Ojciec Amorth opowiada o niezwykłych wydarzeniach, jakich był świadkiem podczas pełnienia obowiązków egzorcysty.
Został mianowany egzorcystą w czerwcu 1986 r. Jego nauczycielem był o. Candido Amantini. W 1993 r. założył Międzynarodowe Stowarzyszenie Egzorcystów, którego był prezesem aż do przejścia na emeryturę w wieku 75 lat w roku 2000, gdy został honorowym prezesem tego stowarzyszenia.
Zmarł 16 września 2016 roku w Rzymie.
Kongregacja ds. duchowieństwa zatwierdziła status dla 250 egzorcystów rozproszonych w 30 krajach świata. Jak podkreśla Vatican Insider, kościelny portal mediolańskiej La Stampy, istniejące od 1993 r. Stowarzyszenie wreszcie zyskało poważną i oficjalną rangę w strukturach Kościoła. Na czele Stowarzyszenia stoi od lat o. Gabriele Amorth. Watykan zatwierdził jego rolę na tym stanowisku.
Międzynarodowa Organizacja Egzorcystów (Aie) otrzymała status prawny (na podstawie kanonu 322 paragrafu 1 Kodeksu Kanonicznego), dekretem z 13 czerwca tego roku, podpisanym przez członków kongregacji ds. duchowieństwa. Informację tą z prawie dwutygodniowym poślizgiem (sic!) podał l’Osservatore Romano.
Jak przypomina watykański dziennik, to pod koniec lat 80. i z początkiem 90. zaczęto obserwować niepokojący wzrost praktyk okultystycznych. Rosła też liczba opętanych i osób nękanych przez diabła, które zwracały się o pomoc do egzorcystów. Paulin chciał, by powstałe wówczas stowarzyszenie stało się miejscem wymiany doświadczeń i myśli w tym temacie. Pierwsze stowarzyszenie powołane przez o. Amortha powstało 4 września 1991 r. i dotyczyło tylko egzorcystów włoskich. Ci z kolei w 1993 r. wyjechali na kongres zaproszenie egzorcysty francuskiego René Chenessau oraz teologa René Laurentin. Rok później odbyło się pierwsze spotkanie międzynarodowe. O. Amorth stanął na czele organizacji w 1994 r.
Zatwierdzenie Stowarzyszenia przez Stolicę Apostolską, jak podkreśla w rozmowie z l’Osservatore o. Francesco Bamonte, egzorcysta z Diecezji Rzymskiej, „jest nie tylko powodem do radości dla nas, egzorcystów, ale dla całego Kościoła”, w którym „Bóg powołuje niektórych kapłanów do tej niezwykle delikatnej misji, jaką jest posługa egzorcysty, do wyzwalania z pokorą, wiarą z niewoli Szatana opętanych ludzi, osoby, które potrzebują i czekają na wyjątkową duszpasterską opiekę". Egzorcyzm jest także „formą miłości, dobra wobec cierpiących osób; bez wątpienia wpisuje się on w kanon dzieł miłosierdzia dla duszy i ciała” – dodaje rzymski kapłan.
Powołana z inicjatywy o. Gabierele Amortha, głównego egzorcysty Stolicy Apostolskiej, organizacja musiała czekać ponad 20 lat, by zyskać oficjalne i prawne zarazem poparcie Watykanu. To jednak szalenie ważny krok Stolicy Apostolskiej, szczególnie w kontekście coraz głośniejszych tendencji z niektórych krajów (m.in. także z Polski), by ograniczać zadania i statusy egzorcystów.
Przewodniczący Aie, o. Gabriele Amorth, główny egzorcysta Watykanu, ma nadzieję, że „wreszcie księża, którzy z przymrużeniem oka bądź z niesłusznym lekceważeniem odnosili się do posługi egzorcystów, wreszcie uwierzą i zdadzą sobie sprawę, że dramatyczna rzeczywistość diabła istnieje naprawdę”.
Międzynarodowe Stowarzyszenie Egzorcystów zrzesza dziś ponad 250 kapłanów z 30 narodowości
Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.