Lubelski
Najnowsze Wydania
-
GN 37/2025 Dokument:(9415138,Czy ból trzeba kochać?)
-
GN 36/2025 Dokument:(9406888,Szczęście w nieszczęściu)
-
Historia Kościoła (11) 05/2025 Dokument:(9398688,„Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Wyjście przed szereg czy uzdrawianie pamięci?)
-
GN 35/2025 Dokument:(9399234,Nieznajomość prawdy szkodzi )
-
GN 34/2025 Dokument:(9390659,Ale o co chodzi?)
Wyszukano wyników: 104
Najważniejsze, by być
Hospicjum św. Anny w Lubartowie. Człowiek chodzi, dopóki go ból nie przyciśnie. A jak już przycisnął tak bardzo, że poszłam do lekarza, okazało się, że na wiele rzeczy jest za późno. Dlatego, gdy dowiedziałam się o hospicjum, które może mi ulżyć, bardzo chciałam tu być. Okazało się, że znalazłam nie tylko ulgę w chorobie, ale i taką opiekę, jakbym była w domu.
15 lat biskupem. Najpierw w Finlandii
- Pamiętam, jak w czasie bierzmowania w jednej parafii ksiądz proboszcz zemdlał i nie był w stanie dalej mi towarzyszyć. Nagle zostałem sam z wiernymi i grupą młodzieży. Jeszcze wtedy bez znajomości języka fińskiego. Na szczęście w Mszy św. uczestniczył Niemiec, który ożenił się z Finką i od wielu lat mieszkał w Finlandii - opowiada bp Wróbel.
