Lubelski
Najnowsze Wydania
-
GN 19/2025 Dokument:(9250678,Kościół prawa czy Kościół miłości?)
-
GN 18/2025 Dokument:(9238269,Człowiek jednej roli)
-
GN 17/2025 Dokument:(9228937,Synchronizacja i piękni ludzie)
-
Historia Kościoła (9) 03/2025 Dokument:(9220196,Państwo ze stosów. Czy Francja podłożyła za dużo ognia pod własną historię?)
-
GN 16/2025 Dokument:(9218524,Zwycięzca śmierci)
Z ułańską fantazją. Rzecz o prof. Bronisławie Bouffale
Dużo i chętnie podróżował. "Byłem pełen podziwu dla jego bujnego życia. Znał cały świat i barwnie potrafił o nim opowiadać. Gawędziarzem był znakomitym", zanotował przywoływany już Konrad Bielski. Trzeba dodać, że nie tylko gawędziarzem. O swoich wyprawach pisał i to bardzo udatnie; jego dwukrotnie wydawane "Listy z podróży" także dziś zaciekawiają spostrzeżeniami odnośnie do kultury odwiedzanych miejsc i świadczą o dużej wiedzy z zakresu historii, geografii, ekonomii czy etnografii.
W Lublinie i w Polsce zgubił swoje serce. Ks. prof. Józef M. De Smet
Życzliwość belgijskiego uczonego była niezwykle owocna i nieoceniona. W latach osiemdziesiątych, kiedy w Polsce brakowało wszystkiego, sklepy świeciły pustkami i obowiązywały kartki na żywność, prof. De Smet organizował zbiórki żywności i materiałów codziennego użytku, które trafiały do Lublina i innych miejscowości.
Żył pięknie i odpowiedzialnie. O profesorze Czesławie Zgorzelskim
Jego postawę i działania kształtowała mocna i niezachwiana wiara, ale jak to ujął Jerzy Kłoczowski - jego "Głęboki, wiele znaczący w życiu katolicyzm był na antypodach jakiejkolwiek ostentacji. Wyrażał się na zewnątrz w moralnej prawości, prawdomówności, pogardzie dla wszelkich form cwaniactwa i krętactwa, łatwego karierowiczostwa".
Krzemieniec - miasto wielkiego poety, miasto heroicznego proboszcza
W kościele pw. Stanisława Biskupa Męczennika w tragicznym czasie pogardy dla człowieka ks. Iwanicki jednoczył przybywających tłumnie wiernych zagrożonych egzekucjami, poniewierką, wywózką do obozów koncentracyjnych i łagrów. W jego murach był i modlił się z nimi, głosił kazania, pocieszał, wspierał i podnosił na duchu. Zapewne nieraz odwoływał się do poetyckiego przesłania Juliusza Słowackiego, aby nie tracić wiary w możliwość odzyskania niepodległości.
"W kulowskim akademiku na ulicy Sławińskiego w Lublinie". Studia Edwarda Stachury
Sprawdzający dopisał uwagę: "Bogate słownictwo, fatalna ortografia". Tak Edward Stachura stał się żakiem lubelskiej, katolickiej wszechnicy stopniowo zyskując sławę jako poeta oraz utrwalając reputację notorycznego nomady i autostopowicza, niefrasobliwego studenta w dżinsowej kurtce, kręconymi włosami i gitarą przewieszoną przez plecy.
